چهارمین دوره سمپوزیوم کیوریتوریال تهران: روز سوم

در روز سوم چهارمین سمپوزیوم کیوریتوریال تهران، آخرین نشست، ارائه‌ی هلموت دراکسلر، برگزار شد که در قالب یک گفت‌وگوی زنده با فرشته موسوی انجام گرفت. این گفت‌وگو مبتنی بر مقالات کلیدی دراکسلر، شامل «چرخش از چرخش‌ها: آوانگاردی که از مرکز فاصله می‌گیرد (۱۹۸۶–۱۹۹۳)» و «بحران به مثابه فرم: کیوریتوری و منطق میانجی‌گری» بود.

دراکسلر در این جلسه به بررسی چگونگی شکل‌گیری کیوریتوری به‌عنوان فضایی برای پرسش‌گری انتقادی و یادگیری جایگزین پرداخت و نقش در حال تغییر کیوریتور را در مواجهه با وضعیت پست‌مدرن و گسست از سنت‌های پیشین تحلیل کرد. وی کیوریتوری را نه تنها به عنوان یک نقش حرفه‌ای بلکه به عنوان روشی پژوهشی و الگویی آموزشی معرفی نمود که به بازتعریف شکل‌های گفتمانی و نمایشگاهی تاریخ کمک می‌کند.

این گفت‌وگو با تاکید بر اهمیت «چرخش آموزشی» در هنر معاصر، به تداوم و ضرورت این رویکردها در بستر امروز پرداخت و پرسش‌های کلیدی درباره نقش کیوریتور در میانجی‌گری دانش، ساخت فضاهای اجتماعی و تسهیل روش‌های جایگزین یادگیری در داخل و خارج از نهادهای رسمی مطرح شد.

پس از پایان سخنرانی، فرشته موسوی جمع‌بندی مباحث این سه روز را انجام داد و سپس از حضار دعوت شد تا خود را معرفی کنند و گفت‌وگوی دوستانه با سعید روانبخش و فرشته موسوی برگزار شد تا تبادل نظر بیشتری درباره موضوعات مطرح‌شده صورت پذیرد.