نمایشگاه انفرادی «رو به زندگی»
مروری بر آثار همایون سلیمی | به کیوریتوری گروه کیوریتینگ دیدار
هنرمند: همایون سلیمی
۷ دی - ۲۸ دی ۱۴۰۳
همایون سلیمی ۱۳۲۷ در تهران به دنیا آمد. به واسطه شغل پدر در شهرهای مختلفی زندگی کرد. به تبریز رفت و در هنرستان میرک به تحصیل نقاشی پرداخت. پس از پایان خدمت، اگرچه در بانک مشغول به کار شد، اما نقاشی همچنان جایگاه ویژه‌ای در زندگی و علایق او داشت. مدتی از راه کپی‌سازی مینیاتورهای قدیمی به کسب درآمد پرداخت. سپس برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و با نمره ممتاز در مدرسه بوزار پذیرفته شد، امکانی که به او اجازه می‌داد استادش را خودش انتخاب کند. او کارش را زیر نظر ژاک یانکل آغاز کرد و در سال ۱۳۵۷ در رشته نقاشی از بوزار فارغ‌التحصیل شد. پس از آن، تحصیلات خود را در دانشگاه سوربون فرانسه ادامه داد و موفق به اخذ فوق‌لیسانس در رشته زیبایی‌شناسی و دکترای زیبایی‌شناسی و علوم هنر از دانشکده هنرهای تجسمی این دانشگاه شد.
تبعید از نقوش، کاشی‌کاری‌ها، معماری‌ها و مساجد، تجلی احساسی از «دلتنگی» است که به‌وضوح در آثار سلیمی دیده می‌شود. نقاشی‌های او در خلوت و سکوت متولد می‌شوند؛ نیمه‌شب، زمانی که همه در خواب‌اند و آرامش بر سکوت شبانه حکم‌فرماست، نیرویی ناشناخته به یاری‌اش می‌آید و او را در خلق و تکمیل آثارش همراهی می‌کند.
توجه به تصادف و اتفاق، همراه با حضور پررنگ و ملموس زندگی و حیات، در نقاشی‌های سلیمی جریان دارد.
↓ کاتالوگ «رو به زندگی»
↓ چیدمان
آثار نمایشگاه
تایم-لاین فعالیت‌ها و رویدادهای مهم زندگی همایون سلیمی
کاتالوگ «رو به زندگی»
گالری دیدار در ادامه‌ی فعالیت‌های کیوریتوریال و به بهانه‌ی مروری بر آثار همایون سلیمی در نمایشگاه «رو به زندگی»، به زمینه‌های هنر انتزاعی ایران نگاه کرده است.
هنر انتزاع‌گرای ایران با جنبش‌های هنری معاصر آغاز شد و همچنان علاقه‌مندان و پیروانی دارد. مقالات و گفت‌وگوهایی که در این کاتالوگ ارائه شده است، خود نشانه‌ای از جریان این گرایش در ایران است.
این مقالات از سال ۱۳۶۵ تاکنون در فاصله‌ی سی و هشت سال در جراید ایران نگاشته شده‌اند.
برای تهیه‌ی این کاتالوگ با گالری در تماس باشید.
back to top
استیتمنت
نقاشی آبستره از نظر برخی مورخین، آن‌گونه که امروز مطرح است، ریشه در اروپای قرن بیستم دارد. با این حال رگه‌هایی از این گرایش را می توان در آثار هنرمندان اروپاییِ متمایل به “نگرش ذهن‌گرای شرق” نیز یافت. همایون سلیمی در آثار خود کوشیده است به کمک انتزاع با فرهنگ گذشته و فضای امروز رابطه‌ای نظام‌مند برقرار کند. او نگاه بیننده را از سطح به عمق می‌برد. سلیمی در تنهایی و سکوت، درجه‌های مختلفی از رنگ را آزموده و آثاری متنوع و پویا آفریده است. در آثار او نوعی تکرار نقوش وجود دارد. تکرار گفت‌وگوی ذهنی را خاموش می کند و ادراک‌هایی به دست می‌دهد که در حالت عادی میسر نیست. همایون سلیمی با کندوکاو در لایه‌های متعدد، در پی یافتن جواهر است، نه نشاندن آن. در حقیقت، چیزی استخراج می‌کند، نه اینکه چیزی بگذارد.