نمایشگاه گروهی آرزوی روی دادن امری همراه با انتظار تحقق آن.
هنرمندان: ندا درزی، تکتم همتی، سید علی سید علیخانی، مرتضا بصراوی، مریم اشکانیان، انیسه صالح‌نیا، فریده عبادی، تارا آزرم، حامد قجرپور نوبندگانی
۲۶ مرداد ۱۴۰۳ - ۲۳ شهریور ۱۴۰۳
ندا درزی
اینستالیشن گذر
گذر، سببِ طاقت است. آمد و شد سال‌ها، دشواری و سهولت را تنیده و توامان، دچار گذشته می‌سازد. اما سیر پرشتاب زمان در فعل بافتن، به کندی و در تأمل پیش می‌رود. من به کاربست آن، در لحظه زیستن را تمرین می‌کنم به پذیرش آنچه که هست؛ برای استقامت و برای دوام.
این اثر از سال ۱۳۹۵ در بخش‌ها و فضاهای مختلف به صورت مستقل و گاهی مشارکتی اجرا شده است. در این نمایش تمام‌های مشارکتی از اثر زدوده شده و اکنون در هیبت تازه‌ای ارائه می‌شود.
.jpg)
تکتم همتی
اینستالیشن بدون عنوان
سید علی سید علیخانی
مجسمه موبند
موبند ابزاری برای بستن موی زنان در قدیم بوده که انواع آن از طلا، نقره و ورشو با توجه به موقعیت مالی افراد مورد استفاده قرار می‌گرفته. موبند به تعداد زیاد در بین موها وصل می‌شده به صورتی که حین حرکت و راه رفتن زنان، از به هم خوردن آن‌ها صدایی به گوش می‌رسیده است.
.jpg)
مرتضا بصراوی
اینستالیشن تنیده/ نیمه/ تمام
مریم اشکانیان
مجسمه هَراش (قِی)
هَراش (قِی) یعنی بالاآوردن و بازگرداندنِ خودخواسته و آگاهانه‌ی آنچه اسباب زحمت و مشقتِ جان است. کنشِ بروز و فراافکندنِ عامل آزارنده وقتی که دیگر پنهان ماندن یا نادیده گذاشتنش صعب و کشنده می‌شود. قُدما هَراش را روشی درمانی- یَداوی برای تصفیه و پالایش بدن از سموم و اخلاط فاسد می‌دانستند. مِتُدی پیشگیرانه برای آرامش و سَبُک شدن تن. این درست همان فعل نجات‌بخشی‌ست که هنرمند از پس فرایند دردناکِ مشاهده، تجربه، درک، و پیامد آن انباشت مسأله، به واسطه‌ی بیرون راندن و عینی ساختن آن (خلق هنر) با روح زخمی و رنج‌دیده‌‌ی خود می‌کند.
.JPG)
انیسه صالح‌نیا
اینستالیشن بدون عنوان
در تکراری که به ترمیم یا تسلط می‌انجامد، بایستی تغییری در الگوی همیشگی ایجاد شود تا روایت پیشین تجدید نشود. یعنی الگو آگاهانه متحول یا دچار دگرگونی شود تا حاصل این آشنایی‌زدایی، اختلال در روند سابق و در هم شکستن چرخه‌ی آسیب‌زای قبلی باشد.
فریده عبادی
اینستالیشن بارقه
تارا آزرم
طراحی بدون عنوان
حامد قجرپور نوبندگانی
اینستالیشن منتها اما لیکن ولی
